Rok na diecie eliminującej gluten, kazeinę i inne

 Nigdy wcześniej nie opowiadałam Wam o mojej diecie i dlaczego tak ważne jest dla mnie czytanie etykiet. Pomyślałam, że może kogoś ten temat zainteresuje albo jest w podobnej sytuacji do mojej i szuka jakiegoś źródła wiedzy. Szykujcie sobie coś do picia, bo post zapowiada się długi :)

 W listopadzie minął rok odkąd całkowicie odstawiłam z mojej diety gluten, nabiał, jaja oraz sporo innych rzeczy, ale nie będę tutaj wszystkiego wymieniać. Dlaczego?

 Od dziecka mam przewlekłe problemy z jelitami. Zawsze byłam bardzo szczupła i mimo tego, że jadłam naprawdę sporo nie potrafiłam przybyć na wadzę(dale w sumie nie potrafię). Lekarze zawsze zalecali dietę lekkostrawną, ale trzymałam się jej tylko wtedy, kiedy czułam się słabo. Jadąc na studia do Warszawy zasięgnęłam porady dietetyka (wtedy jeszcze sama nie zajmowałam się dietetyką). Chciałam po prostu, żeby ułożył mi zwykłą, zdrową dietę pod moje wiecznie chore jelita. Od razu zostałam skierowana na badania nietolerancji pokarmowych. Wygląda to tak, że po prostu pobiera się krew i czeka na wyniki kilka tygodni. Nie mylcie tego z takimi testami alergicznymi, gdzie na rękę wprowadza się różne substancje, bo nie są one wiarygodne (może tylko te wziewne). Badania na nietolerancje też nie do końca są wiarygodne, jednak u mnie sprawdziło się praktycznie większość rzeczy. Kiedy po paru tygodniach zobaczyłam wyniki badań nie wiedziałam, czy mam się śmiać czy płakać.... 

 Wtedy wszystko stało się jasne, skąd wzięły się moje problemy z jelitami i niedowaga. Okazało się, że mój organizm nie toleruje bardzo wielu produktów spożywczych, których ja codziennie mu dostarczałam. Wyobraźcie sobie coś takiego: mam nietolerancję na gluten, kazeinę (białko mleka) i ananasa. A co jadłam bardzo często? Pizzę hawajską! Po której swoją droga czułam się fatalnie pełna. Tyle alergenów w jednym daniu, zresztą tak samo było z innymi potrawami. 

 Niestety, byłam zmuszona to wszystko odstawić. Na początku było mi bardzo ciężko, no bo jak z dania na dzień przestać jeść produkty, które jadło się od dziecka? Kiedy widziałam, że ktoś je cokolwiek czego ja nie mogę od razu miałam ochotę się rozpłakać i rzucić tą całą dietę. Ale wiedziałam, że muszę się przyzwyczaić dla własnego dobra.

 Z każdym tygodniem było coraz lepiej. W tym momencie jestem już na takim etapie, że nie robi na mnie większego wrażenia czy ktoś je pizze czy inne świństwo. Bo tylko tak można to nazwać. Zaczęłam zagłębiać się w różne substancje, jakie są dostępne w produktach spożywczych oraz kosmetykach i doszłam do wniosku, że bardzo dobrze, że tak się stało. Przyznam się bez bicia, że czasem zdarzy mi się zejść jakąś przetworzoną rzecz (tylko z takich produktów, które toleruję) i czuję się wtedy słabo. Mój organizm tak już się przestawił, że jeżeli dostanie jakiś składnik, którego nie toleruję (czasami nie da się tego przewidzieć) to dostaję silnego bólu brzucha i zazwyczaj kończy się to wizytą na oddziale ratunkowym.

 Samemu raczej ciężko jest wykryć nietolerancję na dany produkt. Ja czułam się pełna po wielu pokarmach, ale nigdy nie pomyślałabym, że mogę ich nie tolerować. A jak inaczej może objawiać się nietolerancja? Częstym bólem głowy, depresją, ogólnym osłabieniem organizmu, złym stanem cery, niedowagą lub otyłością. Czynników jest wiele. Z nietolerancji pokarmowych bierze się wiele chorób autoimmunologicznych. Dzięki diecie można im zapobiec i je wyleczyć.

 No dobrze, ale co do mojego życia wniosła taka dieta? 

- zdecydowanie lepiej się czuję fizycznie

- poprawił mi się stan cery (wcześniej była fatalna) 

- nie czuję się ciągle zmęczona

- zdecydowanie moje samopoczucie psychiczne jest lepsze, nie drażni mnie byle co

- poprawiła się moja odporność 

- zaczęłam powoli przybierać na wadze 

 Ogólnie mówiąc widzę same plusy. Nie ukrywam jednak, że dieta taka jest kosztowna, no bo przecież nie mogę zjeść byle czego. Trzeba nauczyć się rozplanowywać posiłki i samodyscypliny. 

 A jak takie nietolerancje mają się do substancji zawartych w kosmetykach? 

Jeżeli nie toleruję glutenu, to staram się też nie używać produktów, w których składzie występują wszelkie zboża, tak samo jest z mlekiem czy np. migdałami. Czasem może to spowodować reakcję uczuleniową.

 Dzięki tym wszystkim problemom dietetyka stała się moją drugą pasją zaraz po kosmetologii. 

 Jeżeli macie jakieś pytania do mnie związane z tym tematem śmiało piszcie, chętnie odpowiem na wszystkie w miarę moich możliwości :) A może jesteście ciekawi produktów, które jem na co dzień? Albo jakichś zdrowych przepisów? Dajcie znać :) Będę starała się rozwijać bloga też pod tym kątem, bo co raz więcej jest osób z nietolerancjami i czasem nie potrafią sobie z tym poradzić.